Podczas podróży zojcem dwunastoletni Hans Thomas daje się wplątać wprzedziwną historię. Jedząc bułeczkę od dorfskiego piekarza, łamie prawie ząb na zapieczonej wniej książeczce, która jest tak maleńka, że niemożna odczytać liter bez użycia lupy. Hans Tomas ma odpowiednią lupę. Ale zaraz, zaraz... Przecież dostał ją od pewnego karzełka, dzień wcześniej niż bułeczkę zksiążeczką od pewnego piekarza zDorfu! Karzełek rzekł wówczas: Gdy tylko cię ujrzałem, zaraz zrozumiałem, że wpodróży może ci się przydać lupa. Czy jest to spisek? Czy to sen? Czy też początek niezwykłej przygody zbaśnią, której Hans Thomas niezapomni nawet wtedy, kiedy będzie dorosły? Dlaczego po wielu latach kwituje on europejską podróż słowami: Słyszałem, że można utonąć wzbyt dużej sukience, ale niewiedziałem, że można utonąć wbaśni. Dzisiaj dobrze wiem, że wszyscy powinni się tego wystrzegać? Obecność cudów, mimo grozy, filozofia dladzieci idorosłych, a także wspaniałe poczucie humoru, to zalety wszystkich książek Josteina Gaardera. Jednak wPrzepowiedni Dżokera pojawiają się ze szczególną, magiczną siłą. Uhonorowana wgrudniu 1996 r. przezpolską sekcję IBBY Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Janusza Korczaka, w2003 r. weszła do Kanonu Książek dlaDzieci iMłodzieży, stając się jedną znajważniejszych pozycji literackich europy.
czuly.jpg)
.jpg)
