Głównym celem monografii jest ustalenie inwentarza grafemów i alografów współczesnego języka polskiego, a następnie dokonanie funkcjonalnego opisu jednostek podsystemów grafematycznego i fonologicznego polszczyzny. Dlatego też autorka monografii podjęła się zadania stworzenia na podstawie przeanalizowanych systemów fonologicznych własnego inwentarza jednostek, który będzie najlepiej służył ukazaniu złożonych relacji fonemgrafem i grafem fonem we współczesnej polszczyźnie. Ustalenie inwentarza grafemów i alografów współczesnego języka polskiego i ich relacji do jednostek fonologicznych umożliwiło w dalszym etapie analizy przeprowadzenie badań kwantytatywnych systemu grafematycznego polszczyzny oraz porównanie otrzymanych wyników z rezultatami podobnych analiz odnoszących się do pięciusiedmiu (w zależności od dostępności określonych danych) innych języków z rodziny słowiańskiej, germańskiej i romańskiej. Autorka dokonała również kompleksowego opisu poszczególnych typów grafemów i ich funkcji we współczesnej polszczyźnie. Jak się bowiem okazało, polski system grafematyczny koduje określone elementy języka nie tylko fonemograficznie, lecz także choć oczywiście w dużo mniejszym zakresie w sposób sylabo-, logo- oraz frazograficzny.
.jpg)
czuly.jpg)
