Prawie każdy z nas miał doświadczenie zderzenia z codziennością po powrocie z klasycznego urlopu, warsztatu medytacyjnego czy wyjazdu poza miasto. Już sam moment, kiedy pomyśleliśmy o powrocie do domu, mętliku spraw i przedsięwzięć do załatwienia, nierzadko wywoływał w nas opór. Kontrast między samopoczuciem na wyjazdach a codziennością wydawał się nie do zniesienia. Skąd ten kontrast? Podczas urlopu czy wyjazdowego kursu medytacji znikają codzienne zobowiązania, nie wstajemy do pracy, zazwyczaj zbliżamy się do przyrody i przyjaciół. Łatwiej wtedy o dobre samopoczucie, o luz, o uważność, złapanie własnego rytmu slow i wyciszenie umysłu. Ale kontrast między urlopem a codziennością wynika w dużej mierze z zupełnie innej rzeczy z tego, że na co dzień nie żyjemy w zgodzie ze sobą. Gdybyśmy wiedli przyjazne sobie, wspierające życie, w zgodzie z naturalnymi potrzebami, bez uwikłań, napięcia i z klarownością, czego tak naprawdę chcemy, to wyjazd na surfing czy na wakacje byłby przywilejem, nie koniecznością. Bo skoro lubię swoje życie, swoją codzienność, lubię też poniedziałki po powrocie. To książka o autentycznym lubieniu poniedziałków poprzez poznanie i polubienie siebie. Poprzez przytulenie własnej prawdziwości. Poprzez usłyszenie siebie pośród zgiełku i tempa współczesnego świata. Bez względu na to, czy szukamy tylko sposobów na redukcję stresu i patentu na pozbycie się bezsenności, czy czujemy potrzebę głębszego wglądu w siebie.
.jpg)
czuly.jpg)
