Według św. Franciszka Salezego, "tylko miłość prowadzi do doskonałości, lecz posłuszeństwo, ubóstwo i czystość są trzema środkami do jej osiągnięcia. Posłuszeństwo uświęca nasze serce, czystość nasze ciało, ubóstwo nasze dobra w służbie Bogu i miłości. Są to trzy ramiona krzyża, spoczywające na czwartym, którym jest pokora" (Filotea, III, 11). W tej duchowej geometrii, pokora jest fundamentem, a równocześnie korzeniem, z którego wyrastają inne cnoty, na których dojrzewa owoc miłości, jako bezpośrednia i logiczna konsekwencja ich pielęgnacji. Ta miłość, bez której - jak widać - na nic zdają się dary wymowy, mądrości i prorokowania, a w ostatecznym rozrachunku wiara nie poparta czynami. Potwierdza to stanowczo i precyzyjnie, bez żadnych nieporozumień, św. Paweł apostoł, gdy mówi, że "gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, lecz miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże" (1 Kor 13, 3).
.jpg)
czuly.jpg)
