Jak sygnalizuje sam tytuł, w książce odnajdziemy analizę specyficznie ludzkich fenomenów, jakimi są śmiech i płacz. Jak zauważa sam Plessner: O śmiechu było już wiele napisane, o płaczu mniej. Tematyka śmiechu i płaczu należy jednak do wyjątków. Powodem takiego stanu rzeczy jest fakt, że przystępując do badań nad tymi zjawiskami za główny cel stawiano sobie zazwyczaj nie tyle określenie specyfiki śmiechu i/lub płaczu sensu stricto, ile poszukiwanie pewnych wewnętrzych prawidłowości dotyczących sytuacji, które nas rozśmieszają albo wywołują łzy. Książka Plessnera traktuje jednak nie tylko o motywach, nie tylko o tym, co wydaje nam się śmieszne, smutne, komiczne, tragiczne, lecz równierz o śmiechu i płaczu jako o swoistych reakcjach fizycznych, ściślej, reakcjach ciała na granice, jakie napotyka nasze zachownaie.
.jpg)
czuly.jpg)
