Izokrates, intelektualista, erudyta i teoretyk wymowy, zasłynął przede wszystkim jako wychowawca całego pokolenia wybitnych mówców. Przez całe, niemal stuletnie życie, żywo interesował się życiem politycznym, choć nie brał w nim czynnego udziału. Swoje refleksje na temat bieżących wydarzeń zawierał w pisanych w formie mów traktatach. Współcześnie coraz częściej określa się go mianem komentatora politycznego i publicysty. Niniejsza praca poświęcona jest analizie politycznych teorii Izokratesa w oparciu o badanie terminologii jego tekstów. Praca Joanny Janik w twórczy sposób uzupełnia światowe osiągnięcia uczonych. Teza tej pracy, sprowadzająca się do stwierdzenia, że w centrum Izokratejskiej refleksji znajduje się polityka, a nie paideia (w znaczeniu formacji człowieka) została w sposób przekonywający udowodniona poprzez subtelne analizy kontekstów, w jakich pojawiały się terminy polityczne, i poprzez bystre dostrzeganie paralel intertekstowych - z recenzji prof. Kazimierza Korusa
.jpg)
czuly.jpg)
