Książka pod redakcją Michaela Hoskina z Uniwersytetu w Cambridge jest doskonałym nowoczesnym zarysem dziejów nauki o Wszechświecie. Obejmuje okres od pozbawionych źródeł pisanych czasów prehistorycznych (astronomia megalityczna) po drugą połowę XX wieku (ze szczególnym uwzględnieniem nowoczesnych metod obserwacyjnych i badań kosmicznych). Poza tekstem głównym, przybliżającym kolejno astronomię w różnych epokach historycznych, książka ta zawiera interesujące dodatki: szkic o starożytnej astronomii chińskiej, opis budowy i działania arabskiego astrolabium płaskiego, dzieje teleskopu w XVII wieku oraz tablice chronologiczne, jak również - w niniejszym wydaniu - rys historii astronomii w Polsce, autorstwa Jarosława Włodarczyka z Instytutu Historii Nauki PAN w Warszawie. Istotnym uzupełnieniem dla czytelników chcących pogłębić swoją wiedzę są informacje bibliograficzne, które wskazują najnowsze opracowania monograficzne i artykuły w światowej literaturze naukowej, informacje te zostały rozbudowane o prace w języku polskim. Publikacja jest w opinii historyków astronomii, historyków i filozofów nauki oraz astronomów i miłośników astronomii najlepszym z istniejących obecnie opracowań dziejów nauki o Wszechświecie. Decydują o tym zawartość książki i jej autorzy, ale także sposób ujęcia tematu. Michael Hoskin, redaktor całości i główny autor książki, wykorzystał podczas pisania swoje wieloletnie doświadczenie wykładowcy historii nauki na Uniwersytecie w Cambridge. Tekst książki łączy jasność i przystępność wywodu z rzetelnością naukową na najwyższym światowym poziomie. Jednocześnie "książkę się czyta" i można ją również zakwalifikować jako doskonałą pozycję popularnonaukową, dostępną dla humanistów.
.jpg)
czuly.jpg)
