Gdybym dziś usiadła z Lucy przy herbacie, spojrzałabym jej głęboko w oczy, zrobiła przy tym pauzę i z serca wypowiedziałabym te słowa: Kochana Kobieto, z nieba nam spadasz, nam rodzicielkom, nam zakręconym w macierzyńskim kołowrotku. Twoja książka jest jak kobiece lustro. Bardzo Ci dziękuję za szczerość, za wszystkie kawy na ławę, za nazywanie rzeczy po imieniu, za poruszenie tak wielu przemilczanych tematów. Presja społeczna stawia dziś matki wobec zadania, być zawsze turbo bezbłędną, które z założenia nie jest realne. I my kobiety wchodzimy w to, jak w masło. Nawet nie wiedząc kiedy i gdzie. Zapominamy o swojej prawdzie. Gotujemy zupę na gwoździu bez względu na wszystko. Wiesz, dotknęłaś swoją książką moich bardzo delikatnych tkanek. Wiele z Twoich zdań potrzebowałam przeczytać na głos wielokrotnie. Bo były tak ważne i mocne. Jedno z moich ulubionych to: Nie jest prawdą, że rodzicielstwo jest przytłaczające to samotne rodzicielstwo jest takie.. Brawo Siostro! Twoja książka to wspaniała lektura dla każdego, kto chce poznać tajniki prawdziwego macierzyństwa.
.jpg)
czuly.jpg)
