Tomik wierszy z różnych okresów życia Wojciecha Łęckiego poety, satyryka, ale też krytyka literackiego i dziennikarza. Obejmuje wiersze zarówno z lat 80., tj. lat młodości autora, jak i lat współczesnych, 2005-2019. Przy ich interpretacji nie można pominąć kontekstu politycznego autor wykazywał postawę buntu przeciwko sytuacji politycznej, brał udział w strajku robotników w Płocku w 1976 roku, a w 1980 roku współtworzył NSZZ Solidarność. Wiersze są zróżnicowane tematycznie: dotyczą refleksji na temat ustroju, historii pojedynczych ludzi, są też związane z osobistymi przeżyciami autora. Szczególnie w wierszach z młodości widać bezkompromisowość i sprzeciw wobec władzy: tak zwana elita udaje nawróconą chociaż nie opuściła czerwonego przystanku nie stać jej nawet na rozpoznanie nowych ról w amatorskim teatrze starówki Miasto jedno z wielu Utwory nie są ułożone chronologicznie, bo możliwe, że autor chciał pokazać uniwersalność ludzkich przeżyć niezależnie od wieku czy sytuacji politycznej. Wiele wierszy ma charakter reporterski, co jest związane też z fachem dziennikarskim Wojciecha Łęckiego. Pełno tu obyczajowych kontekstów, ale też metafor; realizm miesza się z oniryzmem i katastrofizmem.
.jpg)
czuly.jpg)
